नियतिला न जाने काय आज झाले , भेटलेल्या पाखरांचे पुन्हा तुडवनेच झाले !

नियतिला न जाने काय आज झाले ,

भेटलेल्या पाखरांचे पुन्हा तुडवनेच झाले !

नियतिला न जाने काय आज झाले ,

भेटलेल्या पाखरांचे पुन्हा तुडवनेच झाले !

अली कडे बाबा नि पलीकडे मी ,

नात्याच्या कसोटीत कुणी नाही सोबत ,तरी फक्त मी !!

तुझ्या कडे पाहुन सांगवेसे वाटते ,

बाबांच निवड तेच , योग्य वाटते  .....

संस्काराची भाषा शिकवली ज्यानीं ,

त्यांनाच दे साथ या जन्मी !!

धन्य होईन मी ...की मी तुला निवडले ,

प्रेमात एकमेकांसाठी अर्पन करण्याची परिभाषाच असते , तुच मला शिकवले !!

नियतिला न जाने काय आज झाले ,

भेटलेल्या पाखरांचे पुन्हा तुडवनेच झाले !!१!!

फेड ऋण आई-बाबाच्ं , पुर्ण कर ध्यास त्यांच्या स्वपनांचे  ...

माझ मी पाहीण या जन्माचे !!

आलेली गोष्ट स्विकारन आईने शिकवल ,

म्हणुन तुला अस जाऊ देन मनालाही पटल !!!!

जातील असेच दिवस नि विसरशील मला ,

पण ... आठवणीत तरी साठवशील ना मला ?

अग्ं ये बर झालं

तु बाबांच हसन निवडल ,

मला रडण थांबवण जमत आता ...

तु फक्त आईच्या भावना सांभाळ ,

मला रुसतांनाही हसण जमत आता !!

असतो आम्ही असेच .......

तुमच्या हि भावना जपणारे,

जे मिळेल आयुष्यात त्यातच समाधानी असणारे !!

आम्हाला ही जाणीव असते अब्रुची घरच्या ,

म्हणुनच खुष आहे निर्णयात तुझ्या !!

तरीही कुठेतरी  ख्ंत आहेच गं ...

दुरवणार्या प्रेमाचा गुन्हेगार मीच गं ......

फक्त आशा एक आहे , भेटशील कुठे तर ओलख तरी दे ..

लांबुनच डोळे भरुन पाहू तरी दे ..

साठवलेल्या आठवणी जागवु तरी दे ...

एवढही नाही जमलं तर ,

निदान विरहात तुझ्या मरु तरी दे ....

नियतीला न जाने आज काय झाले ,

भेटलेल्या पाखरांचे पुन्हा तुडवनेच झाले !!!!!!!

मyur valavi